Dokumentowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej

Przedszkole, szkoła i placówka gromadzi, w indywidualnej teczce, dla każdego dziecka, ucznia, uczestnika zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, słuchacza lub wychowanka objętego  kształceniem specjalnym lub pomocą psychologiczno-pedagogiczną dokumentację badań i czynności uzupełniających prowadzonych w szczególności przez pedagoga, psychologa, logopedę, doradcę zawodowego, terapeutę pedagogicznego, lekarza oraz innego specjalistę, a także indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne (dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego).

W indywidualnej teczce znajdować się powinny również indywidualne programy zajęć (dotyczy zajęć rewalidacyjno-wychowawczych).

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji z dnia 25 sierpnia 2017 r. (Dz. U z 2019 r. poz. 1664).

Nauczyciele: pedagodzy, psycholodzy, logopedzi, terapeuci pedagogiczni i doradcy zawodowi, zatrudnieni w przedszkolach, szkołach i placówkach prowadzą dokumentację: badań i działań diagnostycznych dzieci i młodzieży, w tym badań przesiewowych, diagnozowanych indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dzieci i młodzieży w celu określenia ich mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu, w tym barier i ograniczeń utrudniających im funkcjonowanie, uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły i placówki.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie wykazu zajęć prowadzonych bezpośrednio z uczniami lub wychowankami albo na ich rzecz przez nauczycieli poradni psychologiczno-pedagogicznych oraz nauczycieli: pedagogów, psychologów, logopedów, terapeutów pedagogicznych i doradców zawodowych (Dz. U z 2018 r., poz. 1601).

Organizowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu, szkole, placówce

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna polega na rozpoznaniu, i zaspokojeniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia  oraz na rozpoznaniu  indywidualnych  możliwości psychofizycznych ucznia i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie  w przedszkolu, szkole i placówce.

Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej jest dobrowolne i nieodpłatne.

Formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu

1. zajęcia rozwijające uzdolnienia
2. zajęcia specjalistyczne; korekcyjno-kompensacyjne, logopedyczne, rozwijające kompetencje  emocjonalno-społeczne oraz inne o charakterze terapeutycznym
3. zindywidualizowanej ścieżki realizacji obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego
4. porad i konsultacji

Formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole:

1. klasy terapeutyczne
2. zajęcia rozwijające uzdolnienia
3. zajęcia rozwijające umiejętność uczenia się
4. zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze
5. zajęcia specjalistyczne; korekcyjno-kompensacyjne, logopedyczne, rozwijające kompetencje  emocjonalno-społeczne oraz inne o charakterze terapeutycznym
6. zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu – w przypadku uczniów szkół podstawowych oraz uczniów szkół ponadpodstawowych
7. zindywidualizowanej ścieżki kształcenia
8. porad i konsultacji
9. warsztatów

Formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej w placówce:

1. zajęcia rozwijające uzdolnienia
2. zajęcia rozwijające umiejętność uczenia się
3. zajęcia specjalistyczne; korekcyjno-kompensacyjne, logopedyczne, rozwijające kompetencje  emocjonalno-społeczne oraz inne o charakterze terapeutycznym
4. zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu – w przypadku uczniów szkół podstawowych oraz uczniów szkół ponadpodstawowych
5. porad i konsultacji
6. warsztatów

Nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych i specjaliści, udzielający pomocy psychologiczno pedagogicznej w wymienionych formach, oceniają efektywność udzielonej pomocy i formułują wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia

Szczegółowe zapisy dotyczące dotycząc organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej znajdują się w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad organizacji  i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach z dnia 9 sierpnia2017r. (Dz. U z2020r.,poz.1280).

Dokumentacja wynikająca z organizacji kształcenia specjalnego

Zespół nauczycieli/ wychowawców uczących danego ucznia opracowuje Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny(IPET)

IPET określa:

1. zakres i sposób dostosowania programu oraz wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia, przez zastosowanie odpowiednich metod i form pracy z uczniem
2. zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, wychowawców grup wychowawczych, ukierunkowane na poprawę funkcjonowania ucznia
3. formy i okres udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin
4. działania wspierające rodziców ucznia
5. zajęcia rewalidacyjne, resocjalizacyjne, i socjoterapeutyczne oraz inne w zależności od potrzeb (w przypadku ucznia kl. VII i VIII SP, branżowej  szkoły I stopnia, LO i technikum – zajęcia z zakresu doradztwa zawodowego, zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu realizowane w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej
6. zakres współpracy nauczycieli i specjalistów w realizacji zadań wynikających z zaleceń zawartych w orzeczeniu i potrzeb indywidualnych ucznia
7. w przypadku uczniów niepełnosprawnych – w zależności od potrzeb – rodzaj i sposób dostosowania warunków organizacji kształcenia specjalnego do rodzaju niepełnosprawności, w tym wykorzystanie technologii wspomagającej to kształcenie
8.   w zależności od indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego lub w wielospecjalistycznej ocenie poziomu funkcjonowania ucznia, możliwość realizacji wybranych zajęć wychowania przedszkolnego lub zajęć edukacyjnych, indywidualnie lub w grupie do 5 uczniów

Zespół opracowuje program po dokonaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając diagnozę i wnioski sformułowane na jej podstawie oraz zalecenia z orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.

Zespół, co najmniej dwa razy w roku szkolnym dokonuje okresowej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając ocenę efektywności programu oraz w miarę potrzeb, modyfikuje program.

Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia uwzględnia w szczególności:

• indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne, mocne strony, predyspozycje, zainteresowania i uzdolnienia ucznia
• w zależności od potrzeb, zakres i charakter wsparcia ze strony nauczycieli i specjalistów
• przyczyny niepowodzeń szkolnych lub trudności w funkcjonowaniu ucznia, w tym bariery i ograniczenia utrudniające funkcjonowanie w życiu szkolnym,
• napotykane trudności w procesie włączenia ucznia w zajęcia realizowane wspólnie z klasą/grupą oraz efekty działań podejmowanych w celu ich przezwyciężenia

Szczegółowe zapisy dotyczące kształcenia uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego zawarte są w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym ( Dz. U z 2020 r. poz. 1309)